Casa het Kattengat
Bij binnenkomst is het meteen al duidelijk: hier wordt geleefd! Als je je een weg hebt gebaand langs de bakjes gezelligheid in de gang en in de keuken komen de stapels borden en pannen je tegemoet, en op blote voeten is het altijd gevaarlijk. In de woonkamer staat de o zo zachte bank waarop al menig lid is gesneuveld en daarna een heerlijke nacht heeft doorbracht. Nadat de muren al volstonden met vele uitspraken, tekeningen, lijstjes en boetes moest een paar maanden geleden ook het plafond eraan geloven met klachten over de huisfeut. Bij de oprichting in februari 2020 was het een Vasuki-huis, maar sinds augustus 2021 wonen er 2 niet-Vasukileden. Op een gemiddelde dag komt er pas geluid vanaf 12 uur, als het toch maar eens tijd is voor koffie en een eitje, en de bijna dagelijkse uitspraak van HO Timon ‘The Big Fish’ Visser: “Ik heb me wel eens beter gevoeld”. Dan pas is ook de ravage van de avond in de woonkamer te zien, of we nu met z’n allen naar de sociëteit zijn geweest of met z’n allen op de bank een huisavond hebben gehouden. Dan komt ook Max ‘Mox ‘Advocaatje Boerenjongens’ Bakkers’ Bokkers naar beneden: “Is Mauriks al wakker?”, waarna de kadaverlucht van zijn kamer al snel doordringt. Hoe Kim-Leon de kameleon het nog steeds uithoudt vragen wij ons ook af. Max is overigens ook vaak brak; hij zegt zelf niet dat het komt door de vele potjes bakplaten die hij altijd zo graag wil spelen. Ondertussen is ook Hessel ‘Ons olijfje’ Nijrolder ontwaakt uit zijn roes om vervolgens een kwartier de wc te bezetten die het volgende halfuur niet meer begaanbaar is. Na een tijdje is dan ook eindelijk Bart ‘Doe nou niet zo lastig’ Mauriks uit zijn stinkhok gekomen, die er op een of andere manier altijd nog slechter uitziet dan de rest. Als niemand naar de uni hoeft, worden de brakke dagen lekker uitgezeten op de bank(voor Timon de stoel), worden er fanatiek pijltjes gegooid en gezeurd over dat er geen eten is, zonder dan zelf naar de Jan Linders te gaan om de voorraden bij te vullen. Ook heerst altijd de discussie welk bier er nu moet worden gehaald, want hoewel Pitt volgens een zekere Bosschenaar beter te drinken is dan Holger, is het fietsen naar de Jan Linders nou wel veel makkelijker dan naar de Jumbo, en ook zijn de worstenbroodjes veel lekkerder. Op één of andere manier vinden we toch ’s avonds weer de moed om naar de sociëteit te gaan, waar we de gezelligheid meenemen met de combinatie van geweldige muzieksmaken van Timon, Bart en Hessel. Ik ben kachel, Ons moeder zeej nog, noem ze maar op, wij zingen ze uit volle borst mee. Als de avond op zijn einde loopt zijn wij er bijna altijd nog, en als we dan toch naar huis worden gestuurd staat er thuis gelukkig nog een flesje witte port in de koelkast, waar we ook veelvuldig van een glaas genieten. Vaak halen we de bodem van het glas niet meer, en worden er weer eens meer uren op de bank geslapen dan in ons eigen bed. Het scheelt dan toch wel weer dat je op tijd wakker wordt door huisgenoten die een ochtendvak volgen met veel verplichte onderdelen. Verder is het, ondanks de volle tafels en vloeren wel erg brandveilig door onze vele brandblussers
Een luid Slakat vanuit het Kattengat!