Ons verhaal begon in 2015, toen Karim op een tompouce luchtbed van de HEMA de VIT volbracht en Eveline, Bruno en Floor in houthakkersblousen rondliepen, Dechering stiekem speculaasjes uitdeelde snachts als we slapen moesten en Jara de wekker nog eens in uitvoering bracht met haar voeten in Evelines gezicht. Wij waren borrelgroepje Lahmacun (dat oprecht maar 1x Lahmacun heeft gegeten): Karim, Bruno, Joost Dechering, Joost Koet, Ghyli, Floor, Kim en Eveline. Wat ons samen bracht en eigenlijk nog steeds samen brengt, is eten. Vooral de Mona toetjes, chocolademouse en eeuwige wrappies blijven voor ons een gouden recept. In ons proces van jaarclub worden waren wij PJC Tompouce en liepen wij met een enorme tompouce door Luik. Eenmaal Jaarclub Balarama bleven de dinertjes, minder vaak maar wel uitgebreider. Waar sommigen onder ons niet weg te krijgen zijn uit de Nji-Sri sferen, hebben een aantal anderen van ons dit al lang en breed achter zich gelaten en zijn inmiddels aan het werk… Tja, vandaar wellicht dat niemand ons kent en we nooit compleet zijn: het is een “BalaDrama” – een grapje dat overigens dan wel weer algemeen bekend is. Maargoed he, gelukkig worden de leden nog aan ons herinnerd als Joost weer eens in de sociëteit is en iedereen herinnert aan onze zinspreuk, gepaard met het meest chemische drankje dat er bestaat. Mocht u deze spreuk of dit drankje niet kennen, dan hoop ik voor u dat u Joost Koet nog eens mag ontmoeten en u op deze verrassing mag trakteren!

Slamat!
JC Balarama